Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie realizuje projekt „Konserwacja i restauracja XIV-wiecznego zamku w Lidzbarku Warmińskim – perły architektury gotyckiej w Polsce – II etap” w partnerstwie z The Norwegian Institute for Curtural Heritage Research.
Podstawowym założeniem projektu jest podniesienie stanu zachowania bezcennego dziedzictwa kulturowego, jakim dla terenu historycznej Warmii pozostaje XIV-wieczny zamek biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim. Działania mają na celu ochronę dziedzictwa kulturowego przed postępującą degradacją, podniesienie jakości substancji zabytkowej oraz wzbogacenie oferty kulturalnej przez podniesienie potencjału Muzeum Warmińskiego.
Obecny projekt (2014-2016) jest kontynuacją zabiegów konserwatorskich i remontowych w ramach projektu „Ratunkowe prace konserwatorskie krużganków zamku lidzbarskiego” (2009-2011). Jego celem była ochrona dziedzictwa kulturowego oraz zwiększenie atrakcyjności turystycznej Lidzbarka Warmińskiego. Prace skupione były na remoncie i zachowaniu wyjątkowych w skali Europy otwartych krużganków zamkowych.
Pierwszy etap prac zmierzających do rewitalizacji historycznej siedziby biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim kosztował 1 234 tys. euro, z czego 988 tys. pochodziło ze środków norweskich. Resztę – jako wkład własny – zapewnił samorząd województwa warmińsko-mazurskiego. Działania projektowe skupiły się na pięciu elementach: naprawie dachu pulpitowego krużganków, renowacji nawierzchni brukowej dziedzica oraz jego odwodnieniu, konserwacji wątków ceglanych ścian krużganków oraz XVIII-wiecznego zegara słonecznego, konserwacji elementów kamiennych krużganków oraz drewnianej balustrady schodów prowadzących na pierwsze piętro.
Najważniejszym i najbardziej spektakularnym elementem działań tego projektu była konserwacja polichromii odsłoniętych na ścianach i sklepieniach piętra krużganków oraz interdyscyplinarne badania malowideł. Odkryte i zakonserwowane zachowawczo malowidła – datowane da dwa ostatnie dziesięciolecia XIV wieku – ukazały bardzo wysoki poziom artystycznych zdobień warmińskiej rezydencji biskupiej, a prowadzone badania wykazały związki ze sztuką czeską, bliską dworowi cesarza Karola IV. Odsłonięcie malowideł ukrytych pod kilkunastoma, a nawet kilkudziesięcioma warstwami pobiał – fundowanych najprawdopodobniej przez biskupa Henryka III Sorboma – stanowiło olbrzymie wyzwanie konserwatorsko-badawcze determinujące kolejne działania rewitalizacyjne zamku w Lidzbarku Warmińskim.
Prace przeprowadzone w ramach projektu „Ratunkowe prace konserwatorskie krużganków zamku lidzbarskiego” – przede wszystkim ich jakość oraz waga osiągniętych wyników badawczych i konserwatorskich – zostały zauważone w konkursie „Sybilla 2011 – wydarzenie muzealne roku”. Realizujące projekt Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie znalazło się w ścisłym finale konkursu w kategorii „zarządzanie”.
Podstawowym założeniem projektu jest podniesienie stanu zachowania bezcennego dziedzictwa kulturowego, jakim dla terenu historycznej Warmii pozostaje XIV-wieczny zamek biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim. Działania mają na celu ochronę dziedzictwa kulturowego przed postępującą degradacją, podniesienie jakości substancji zabytkowej oraz wzbogacenie oferty kulturalnej przez podniesienie potencjału Muzeum Warmińskiego.
Obecny projekt (2014-2016) jest kontynuacją zabiegów konserwatorskich i remontowych w ramach projektu „Ratunkowe prace konserwatorskie krużganków zamku lidzbarskiego” (2009-2011). Jego celem była ochrona dziedzictwa kulturowego oraz zwiększenie atrakcyjności turystycznej Lidzbarka Warmińskiego. Prace skupione były na remoncie i zachowaniu wyjątkowych w skali Europy otwartych krużganków zamkowych.
Pierwszy etap prac zmierzających do rewitalizacji historycznej siedziby biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim kosztował 1 234 tys. euro, z czego 988 tys. pochodziło ze środków norweskich. Resztę – jako wkład własny – zapewnił samorząd województwa warmińsko-mazurskiego. Działania projektowe skupiły się na pięciu elementach: naprawie dachu pulpitowego krużganków, renowacji nawierzchni brukowej dziedzica oraz jego odwodnieniu, konserwacji wątków ceglanych ścian krużganków oraz XVIII-wiecznego zegara słonecznego, konserwacji elementów kamiennych krużganków oraz drewnianej balustrady schodów prowadzących na pierwsze piętro.
Najważniejszym i najbardziej spektakularnym elementem działań tego projektu była konserwacja polichromii odsłoniętych na ścianach i sklepieniach piętra krużganków oraz interdyscyplinarne badania malowideł. Odkryte i zakonserwowane zachowawczo malowidła – datowane da dwa ostatnie dziesięciolecia XIV wieku – ukazały bardzo wysoki poziom artystycznych zdobień warmińskiej rezydencji biskupiej, a prowadzone badania wykazały związki ze sztuką czeską, bliską dworowi cesarza Karola IV. Odsłonięcie malowideł ukrytych pod kilkunastoma, a nawet kilkudziesięcioma warstwami pobiał – fundowanych najprawdopodobniej przez biskupa Henryka III Sorboma – stanowiło olbrzymie wyzwanie konserwatorsko-badawcze determinujące kolejne działania rewitalizacyjne zamku w Lidzbarku Warmińskim.
Prace przeprowadzone w ramach projektu „Ratunkowe prace konserwatorskie krużganków zamku lidzbarskiego” – przede wszystkim ich jakość oraz waga osiągniętych wyników badawczych i konserwatorskich – zostały zauważone w konkursie „Sybilla 2011 – wydarzenie muzealne roku”. Realizujące projekt Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie znalazło się w ścisłym finale konkursu w kategorii „zarządzanie”.
